Uçurtmalarda kaldı senin sevinçlerin…
Bir zamanlar ipiyle göğe saldığın çocukluğun,
şimdi yüreğinin en kuytusunda asılı bir sessizlik.
Bir daha tutamadın o ipi,
bir daha o gökyüzüne aynı umutla bakamadın.
Çünkü bir gün öğrendin:
Bazı ipler, sadece uçurtmaları değil, kalpleri de koparır.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta