Uçurtma Olsaydım Şiiri - Seyhan Korkmaz

Bir uçurtma olsaydım el emeği göz nuru
Dans ederdim rüzgarla seyrederdim ufuğu
Gökyüzünde arardım belki de mutluluğu
Pırıltılı kocaman bir uçurtma kuyruklu

Öyle bırakıverirdim kendimi rüzgara
Bedenim yerde kalsın ruhum çıksın fezaya
Rengarenk kanatlanır dem tutardım rüzgara
Tebessüm ederdim en iyi arkadaşıma

Rüzgar nereye sürüklerse ben de o yöne
Neşe ile süzülürdüm ufuktan maviye
Aydınlık gökte, inat dünyanın kasvetine
Baharı müjdelerdim uçarken gökyüzünde

Bir armoni melodi bir rüzgar yakalardım
Bir sağa bir sola yön bulmaya çırpınmazdım
Görünce gülümseme yüzünde çocukların
Dost olurdum sizinle güzel kırlangıçlarım

Uçurmak için kalbimi hep rüzgar bekledim
Bazen sokağa çıkıp havalanmak istedim
Maviye akan rengarenk özgürlük bekledim
Güneşli göklerde süzülürken hayallerim