Uçup Gitti Bir Ömür Şiiri - Midayet Kara

Güldürmedi felek beni, gör ne yaptı
Hep doğru yolu seçtim, pusulam saptı
Tutunduğum her dalı, elimden kaptı
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Onca ömrüm geçti, bin türlü acıyla
Gün günü kovaladı, her tür sancıyla
Helalleşmek istedim kardeş bacıyla
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Geleceğe dair, umudum kalmadı
Yalan dünyada, bir dileğim olmadı
Azrail geldi, çilem hala dolmadı
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Yaşım geldi, yetmiş beşi tamam etti
Ah vah diyerek, koca bir ömür bitti
Dert dert üstüne geldi, canıma yetti
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Biz bir yolcu, yalan dünya ise bir han
Azrail kapıda, can alacak her an
Dünyada baki kalmamıştır, hiçbir can
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Seneler geçti, ömür kısa bir andı
Şu kalbim kendisini, ölümsüz sandı
Nefse yenilip, her türlü zevke daldı
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Onca sene geçti, ömrüm heba oldu
Her gün acı içinde, dert beni buldu
Çileli günlerimde, gül benzim soldu
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Bir gün Azrail görünecek, kapıdan
Çaresiz kalır insan, böyle yapıdan
Adım silinecek, ev arsa tapudan
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

İnsanoğlunu yendi, şeytanın Fen’i
Altmışından sonra, esir aldı beni
İçine girsem sarmaz, kefenin eni
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Ben bu yalan dünyanın, neyine kandım
Yaşım gençken, ölüm beni bulmaz sandım
Saçıma aklar düştü, yandım ha yandım
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Yıllarca verdiğim emek, heder oldu
Seviyorum diyenler, arkamdan güldü
Gönül bahçemdeki gül, açmadan soldu
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Koca bir ömür, ah vahla gelip geçti
Kötü kaderimi, alın yazım seçti
Canım dediğim beni, ortadan biçti
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Ömrümce hiç gülmedim, hayat çok beter
Çektiğim dertler çok bana, artık yeter
Kara toprağa girince, her dert biter
Uçup gitti bit ömür, bir kuş misali

Kimse olmadı benim, bileğim büken
Daha yaş yolun yarısında, genç iken
Çok çabaladım, her göze oldum diken
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

İyi niyetimle, her söze kanarak
Yalan denilen sözü, doğru sanarak
Geçmişteki dostları, bir bir anarak
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Hep doğruyu söyledim, dert beni buldu
Etrafımda dürüstler, riyakâr doldu
Arkamızdan gülenler, kaz diye yoldu
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Düşünüp durdum, huzurla dolmalıyım
Ölüm yakın, metanetli olmalıyım
Şu son zamanda, doğruyu bulmalıyım
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali

Alın yazısı bu, asla kaçamazsın
Etraf hain dolu, sırrın açamazsın
Kanadın yoktur, göklerde uçamazsın
Uçup gitti bir ömür, bir kuş misali
Kasım 2024