Uçup Gitti Şiiri - Mehmet Emin Sakin

Her gece düşlerime konar,
her sabah yokluğunla uyanırım.
Hâlâ seni beklerken,
sen çoktan uçup gittin.

Bir bakış geçer içimden, tanıdık,
bir gülüş dokunur, ısıtır içimi.
Şimdi her an sessizliğe düşüyor,
bir kalp, kendi küllerinde yanıyor.

Rüzgâr geçer...
belki senin kokundur,
belki de anılardan sızan bir hüzün.
Ben hâlâ o rüzgârın izindeyim,
sen çoktan unutuşun derinindesin.

Sesin sustu içimde,
bir fırtına kopuyor hâlâ.
Belki sendin, belki de hiç değildin
ben o esintide savrulurum.

Bir gün, hiç ummadığım bir anda,
belki önümden geçeceksiniz.biriyle
Gülümseyip soracaksın:
“Beni hatırlıyor musun?”

O an, içim çökecek sessizce...
Sen çoktan unutmuş olacaksın,
ben ise hâlâ yıkıntılarında olacağım
mesakin-31/10/2025