Anneciğim hani sen hep dersin ya
İnsanın üç gözü vardır
Mühim olan
Dünya gözleri görmese de
Gönül gözü kör olmasın kişinin,diye
Canlarım hani siz hep vurusunuz ya
En can alıcı noktamdan beni
Kırılmadım sanırsınız
İncinmedim zannedersiniz
ama
Benim o üçüncü gözüm
Gönül gözüm ağlar hep
Hemde bir çağlayan gibi
Bir çocuk kadar içli
Lakin karanlık kadar sessiz
Ne garip değilmi anne
Gözlerim görüyor
...ama ağlamayı bilmiyor
Gönül gözüm kör
O da gülmeyi bilmiyor
Ne dersin anne
Yoksa üçüncü gözüm yalan mı söylüyor
İnsanlığı gördüğü için mi gülmüyor
Bu korkunç tezattan kurtar beni anne
Senden başka kimse elimden tutmuyor
Kayıt Tarihi : 13.1.2005 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)