yaşarken hep tek kişiydim
ölümümde vagonlara dizildim
raylar taşıdı bedenimi
yazın sıcağında genişledim
kışın soğuğunda yapıştım raylara
(üşürken iki kişi olmak ister yürek)
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta