Gök yüzünde uçan bir kelebek,
Olmak isterdim ne yazık,ki değil 
Sakın heveslenme bizlere 
Gök yüzünde yerin rahat
Uçup uçup duruyorsun
Kanadını kırdılar hayalini yıktılar 
Uçar,mı kanatların bir gün yine 
Kısacık ömür yeter mi onca hayale 
Bütün kelebekler uçuyor gök yüzünde
Bir kelebek uçuyor bak baş ucumda
Sanki bir şey olacakmış gibi 
Dönüp dönüp duruyor baş ucumda 
Kelebek sen uç hep gönlünce
Sen boş ver onları uç gönlünce 
Dokunmasınlar kanatlarına dökülür ya pulların 
Unutma sen kelebeksin ben seni öyle sevdim 
Bir asi rüzgarda kıyamadım dokunmaya 
Sen demiştin ya giderken bana 
Şu üç günlük dünya fani dünya 
Sevmeye sevilmeye layık dünya 
Sevsen bir türlü sevmesen bir türlü
Elbet bir gün uçup gideceğiz 
Seveni de sevmeyeni de 
Bir gün orada göreceğiz
Sanma bu dünya size de kalacak 
Benim üç günlük ömrüm yeter
Burada uçmaya şimdi kanadım kırık 
Belki uçamam bir daha gök yüzün de
Zaten ömrüm yetmiyor uçmaya 
Uçan kelebeklere selam olsun 
Ah kelebek seni hep seveceğim
Sanma seni unutur bu gönlüm 
Sende benim gibi yaralısın 
Seninde kanadın kırık benim gibi
Sende yalnız kaldın bak benim gibi...
Hüseyin Yanmaz
13/01/2009
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Burada uçmaya şimdi kanadım kırık
Belki uçamam bir daha gök yüzün de
Zaten ömrüm yetmiyor uçmaya
Uçan kelebeklere selam olsun ''
Güzel şiir okudum.Kutlarım Hüseyin bey.
paylaştığınız için teşekkürler.
Kaleminiz daim olsun,ışık,umut saçsın,kutlarım,
Saygılarımla,tam puan, Enver bilgiç
TÜM YORUMLAR (4)