Üç Kuş Şiiri - Hatem Çetinkaya

Üç kuşum var benim,
Bir şehrin çamaşır ipine asılmış,
Rüzgârda savrulan üç anı gibi.
Şafakla avuçlarımdan dökülüyor kelimeler,
Hapşırır gibi, telaşla, biraz da eksik.

Bir kuş kanat çırpıyor boğazımdan,
Öyle ki, terk edilmiş mektupların sessizliği gibi.
Bütün tüyler gökyüzüne dönüşüyor,
Ve ben hayretle bakıyorum,
Bulutlar, ayrılığı öğreniyor sonunda.

Kanat sesleri veda seslerine karışıyor,
Sevgililer, ellerini birbirlerinin gölgelerinden ayıramıyor.
Biri bana çayı şekersiz içmenin,
Aşkı ise şekersiz sevmenin iyi geleceğini söylüyor.
Ona inanmak istiyorum.

Üç kuşum var benim,
Ve hepsi, boğazımdan kanat çırpıyor artık. ..