ÜÇ KIZIL GÜL
Sevdamda çiçek açtı üç kızıl gül
Susturulmuş viranelerdi insan toplulukları
Kurtlar basardı sokaklarımızı dalgündüz
Ve tomurcuklanmadan kurutulurdu fidanlarımız
çiğnenen topraklarımızın en kuytu alanlarında,
Sevdamda çiçek açtı üç kızıl gül
Karanlığın köküne kibrit çaktı onlar
Kurşun döşediler düşmanın dişlerine
ve özsu verdiler toprağın damarlarına.
Sevdam dalbudak salmışken göklere
dağlar döle yatmışken özgürlük sabahına
al yeşil çekilirken umut göndere
kanlı kasap satırıyla doğrandı kollarımız,
Yüreğimde üç kara kurşun yarası
yüreğim yanıyor uzak diyarlarda
Üç kızıl gül kanıyor
milyonların gözyaşıyla yeşeren toprakta,
Biliyorum fidanlar meyveye duracak
binlerce kızıl gül açacak yeniden,
Ama kanıyor işte milyonların yüreği
anaların gözyaşlarına bulanıyor toprak,
Gözlerim kan çanağı
gönlüm bir volkan ağzı,
Kanıyor yüreğim
üç kızıl gül gibi milyon yerinden...
17/1/2013
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 27.1.2013 03:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!