—çentik-
Yutkun,
Elinden gelen bu şimdi
Koklama sakın!
Bu unutmanı zorlaştırır.
Ayrılık anındaki aldığın kokular,
Duyduğun sesler kalmasın aklında
Unutamazsın o çentiği
—çeltik-
Islak,
Ayakların umutsuzluktan,
Yanakların öpülmemekten bıkkınken
Sen yanardağ olsan ne yazar
Ektiğin hep çeltik tarlası
—çekiç-
Vurulur,
El değmemiş beyazlığına o çocuk
Yârine vurulur, sırf güldüğü için her gün bir daha
Ta ki o çekicin kanattığı güne kadar.
O dilden keskin olamayan ucuyla
Dile gelmiş bir çekiç
Vurmasaydı iyiydi beyazın saflığına…
08.02.10
Nadir KeleşKayıt Tarihi : 8.2.2010 12:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!