Tuzlu Sıcak Şiiri - Memduha Köseoğlu

Kanayan yüreğimde iki el! ! !
pençelerini geçirmiş taa derinlere kadar...
Gücüm yok... dur yapma! diyemiyorum...
Sesim soluğum kesilmiş, betim benzim solmuş, acıyı hissedemiyorum.
Bakışlarım çok uzaklarda o canavar bir zamanlar benim...:(

Sanırım fazla duyguluyum...
her seferinde ardıma bakarak döndüm şehrime...
her dönüşümde put kesildim, gözlerimden iradesizce boşalan gözyaşlarımı yuttum tuzlu, sıcak...

Evet paylaşmak istiyorum, bilmeni istiyorum duygularımı...
ama anlatamıyorum da yaşamak ya da yaşatmak gerek kavrayabilmek için.
Sadece bil, sadece hisset...
çürümüş, atmayan kalbin, donuk ruhun bunu anlayabilir mi?
boşuna anlatıyorum biliyorum...

ben yokluğunu seçtim

hafızama kazıyorum iyice,umutsuzca gidişlerimi...
Bir de o pamuk kalbim anlasa acımasızca terkedilişimi! ...
Annesini kaybetmiş, kaybolmuş o cocuk yüreğim anlamıyor sözden...
Ne sen, ne ben beceremedik kalbime söz geçirmeyi...