Rüzgar, alevlenmiş kadın saçıdır dudaklarımı yalayan
Kartal gözünün derinliğinde bir avuç tuz birikir,
Bu sonsuz çobanların gezindiği enginlerde.
Islıkla çalınmaya başlanmıştır şimdi mutluluk
Gemi direklerinin pervasız sevdalarında.
Bazen aranan kandil sıcaklığının yanışıdır tenlerde
Ama bir iki defa aklına gelir insanın
O da güz maviliğinin geçmişi kadardır.
Kayıt Tarihi : 10.3.2003 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!