otururken bir gece tavernada, duydum tüyden kalemimin acı yakarışını..
sordum; ne oldu?
dedi yaz aklındakini..
dedim; yazamam ki.!
korkuyorum duymaktan, prensesin; o mahvolmuşluktan gelen acı sesini..
korkma dedi.
biliyorum hoşlanacak duymaktan bu dizelerini...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta