Uzak, ne kadar uzak dedim
ruhumun sürrealist duraklarında saklı
çocukluğumun altın sarısı düşleri
unutma, büyümek dedin
büyümek boyamaktır yaşamı,
öyleyse;
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




bir resim çiz bana
masmavi gökyüzü altında
yalandan sıyrılmış benliğimiz
gerçekten gülen dudaklarımız
umuda uzanan ellerimizle
Maskeli yaşamın insanı acıtan yapısı karşısında, arzular, duygular, hisler derinliklere gömülür...Bizler biz olmaktan çıkarız bizi korumak adına.. Biz var olmak için yine bizi yok ederiz...Çocuk saflığında, maskesiz yaşam, çıkarsız beklentisiz an tadında yaşam uzunluğunda sevgi özlenir...Ruhumuzda çizilen resimlerin yaşama yansıması dileğimle....
Bu şiir ile ilgili 41 tane yorum bulunmakta