Tutunma Gönül Şiiri - Bayram Kaya

Şikar bulupta
Arzunu neyleyim.
Bir cihan parlasa sönse
Küser bu gönlüm
Halimi sunu eyleyim.

Zılgıt yemiş bu gönlüm
Bulur ağyarı sahtekar.
Demezki ben yananda
Cihan sürmekte devran
Cihanı hayal çıkar, pişekar

Gamı kaseaveti
Devran sökmekte.
Neceki yanar gönlüm
Tezlik duyar duralda
Vakti ecel çökmekte.

Sönmez bu gönlüm sönmez
Yanmayı tezen ecel kılmakta.
Varsa bu, yoksa şu demekten
Açar kapar seher, hoşa gider
Ayrı günler,lakin angarya yılmakta

Ayrılıklardan da
Güne seza çıkar.
Zor da bu gönlüm hicret
Koysanda zamanı işret
Gönül karsa, ben bu kardanda bıkar

Salınırsın umunca çokta güzel
Arzı endam da etsen bıkar
Gönüle İki düşer iki
Aman bilmez zaman
Dümdüz eder üzerine titreneni yıkar

02.08.2008
Şikar : Av. Tuzağa düşürülen, kendisinden yararlanılan kimse.
Zılgıt : Korkutma, çıkışma, gözdağı, azarlama:
Ağyar : El alemi. Başkalarını, yabancıları, elleri:
Gam : Tasa, kaygı, üzüntü
Kasavet : Bıreyin tüm tutumlarını öteleyip kendisini önceleyen tek boyut hali. Yoğunlugu ve baskısı dahada artmış,tasa, kaygı, üzüntü.
Angarya : Usandırıcı, bıktırıcı, zorla yapılan iş:
Dil nişin : Hoşa giden. Kalpte yerleşen