Tutunduğun dalları kıracağım kuş
Özgürlüğü anla diye
Ruhumda bir mağara var
Kalbimin kırıklarına dadanan yalnızlığım
Gizemlerle büyür ayrılık
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Kuşlar!
Onların dallarını kırmak, özgürlük adına… Belki güzel olabilir ama o da “kuşlar” için…
Ya dallar?
Kuşların özgürlüğü için kırılan dallarına mı yansınlar?
Dallarından eksilen sevda türkülerine mi?
Muamma!
İşte benim “kuşlar masalım”
Sineye çek kır gururunu,
Aç kal da sustur şunu!
Çatma o hilal kaşlarını,
Hadi güldür bakışlarını.
İnancına inanç kat!
Gün olur, tüm göçmen kuşlar
Konarlar kırılmış dallarına.
Gün gelir, kanadı kırık tüm kuşlar,
O rüzgârına doğru uçarlar... 01.03.’10
Kuşlar için güzel bir özgürlük olabilirdi, onlarında kırılan dalları özleyebileceğini düşünmezsek…
Ama nerden bakarsak bakalım, çok güzeldi…
Tebrikler güzel şiire ve şairine…
Saygı ile…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta