Üşüyor ve parken yoksa işçi çocuk
Ellerimi tut tutunmak için umutlara
Az sonra hayal kurmaya başlarım koğuşumda
Işıklar uzak bize bitmez voltalarda
Yirmi beş yıldır alıştım soğuklarà
Az sonra asacaklar tutunamadan beni bahara.
Ve öylesine firarım ki çocuk düşlerimde
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta