güzel ve iyi insanlar tanıyorum; soğuk ve ürkütücü kışların ertesinde. hep aynı durağanlığında ve aynı çelişkilerle cümleler beliriyor. bunca yıldır hala kararsız, hala yabancıyım bir şehre. insan nelere alışmıyor, neleri yenemiyor fakat her seferinde aynı düş kırıklıklarını görmek, zorluğun bir başka resmi gibi...
kapitalizmin tükettiği aşklar, kavgalar, özlemler ve daha bir çok duygu hallerinin rezilleştiği günümüzde ister istemez kendimide hayatın göz boyayan kanatlarında görüyorum. 'bir gün özlemini kurduğum, o tertemiz ve el değmemiş hayatı bulurmuyum? ' kaygısında, yitirilmiş düşlerin kaçışlarına dur demek istiyorum. kimbilir; yozlaşmamış, basitleşmemiş, özgür bir yaşam kurulur kendi içimde ve yaşadığım coğrafya da... kimbilir; bahçeli bir ev, ağaçlar, ve kuşların egemen olduğu kadim dostlarla kurulu kentlerim olur. kentlerimin; devrimci sokakları, toprak kokuları, barış ve sosyalizm dolu asfaltları ile aşındırırım her yanını...
binlece eşitsizlik var her vilayette. yıllardır süregelen kavgalar hangi çözümsüzlüğe çözüm olabilmiş? silah sesleriyle, mayınlarla, pusu ve işkencelerle bir barışın gelmesini ancak aptallar ve faşistler bekleyebilir. ana diliyle Balzac'ı, Dostoyevski'yi, Puşkin'i okuyaman bir insan; Goriot Baba'yı, Raskolnikov'u, Pyotr Andreyiç'in ruh dünyasını, düşüncelerini bir roman tadında nasıl anlayabilir. her yapıt, ancak kendi dilinin çevirisinde, kendi dilinin mozaiğinde anlaşılmaz mı zaten? Nazım Hikmet'in Türkçesinde ve Mehmed Uzun'un Kürtçesinde biriken sözcükler değilmiydi kendi dillerinde dahi yasaklanan. ve bunun örneklerini farklı kültürle de sıralayabilirim. hepsi de kendi içerisinde apayrı bir çelişki, apayrı bir zulüm. hayatın tüm bu emperyalist sömürüsüne, militarist şovenistliğine karşı ufak kıvılcımlar saçan nice aydın, genç yahut öğrenciler ise terörist, anarşist, bölücü gibi çağ dışı, insanlığa sığmayan iftira ve suçlamalara maruz kaldılar. kimisi cezaevlerinde, işkence odalarında, kurulan hain tuzaklarla bedeller verdi. kimisi de hala dağların doruklarında, şehirlerin yamaçlarında isyanını coşkuyla bağırıyor...
bir kaç sözde sevdaya dair söylemek istiyorum; doğacak güzel günlerin arifesini bekleyen, umut ışıklarını yakan sevdayı... ama şimdi hangi biri var anlatılmaya değer ya da hangi biridir dillere destan olan. tüketim çağında; delice esen boran fırtınalarıyla beslenen aşklarında sonunun geldiğini görüyoruz. üç günlük beraberlikler, yapmacık sözler, canım cicimler, pahalı hediyelerdir şimdi her bir sevdanın ölçütü. şiirin anlamını yitirdiği, türkülerin tutsak edildiği, düşüncelere zincir vuran zamanlar, koynunda acılarıyla dilenci edasıyla dolaşıyor ne yazık ki...
Tamamını Oku
Genç arkadaşım.Şiirlerini severek ve beğenerek okudum.Devrimci kişiliğini şiirlerinle bütünleştirmen daha da güzel.Bizler orta yaş ve üzerindeki çağdaş düşünen insanlar,bizden sonra gerici düşüncelere teslim olacak ülkemiz diye endişeleniyoruz.Umarım siz ve daha sonra gelecek yeni nesil bu düşüncelerin yersiz olduğunu ortaya koyar.Yüreğine sağlık.Yolun açık olsun
Ders niteliğinde bir yazı okudum...keşke aynı çelişkileri tüm yurdum insanları görebilse...tebrikler dostum tebrikler...
Ne Devrandır Bu Böyle
Ne devrandır bu böyle,
Bitmiyor, dönme ile.
Hak, adalet nerede,
Bu, güzel memlekette..
Çakallar oynaşmakta,
Nasipleri leşleri,
Zemheride gibi,
Ayaz, keskin dişleri..
Gözümüz aydın dostlar,
Nekadar da aşina,
Yolsuzluk ve yoksulluk,
Otomatik pilotta.
Düşmesin dikkat uçak,
Karakutu n'olacak..
Neler neler çıkacak,
Pandora'da yanında,
Dünkü çocuk kalacak..
Yutulan diller ile,
Görmeyen gözler ile,
Örtemeyecek kimse,
Saç telini gibi,
İki parça bez ile...
Sevgili Kardeşim;
YUkarıdaki şiirimi henüz gruplara yazmadım. umarım birşeyler ifade etmiştir sana.
'TUTSAK KAVGALAR, TUTSAK AŞKLAR'demişin.Kapitalizmin,faşizmin doğasında var, emeği tutsak etmek. İnanmalısınki yaşanan geçmiş boşuna değildir. Senin gibi gençleri görmek yaşadıklarımızın boşuna olmadığını gösteriyor, tek başına sen olsan dahi.Zaten direnenlerin tek silahı yarına taşımaktı sevdayı. Unutmamalısınki türküleri yapanlar, yasaları yapanlardan güçlüdür her zaman. Nazım'ın dediği gibi 'Yeterki kararmasın sol memenin altındaki cevahir'..Sakın karatma yüreğini..Güneş ne zaman doğmayacaksa, nehirler kurursa, sosyalizm ateşi o zaman sönecektir...Türküler susmasın, sen söyle,yürek dinginliğinle türkülerini...Saygı ve sevgilerimle...
her zaman takdir ettiğim bir kalemin var...eserlerindeki değerler tebrik edilesi...!!
Mücadelenin , çıkar duvarlarına kadar dayanması olasılığı ile 'kavgayı' zincirlerine, zincir katarak bağlamışız duvarlarımıza ve bir anlam da kendi korku güdümüzün de tutsağı olmuşuz . Aşk için ise belki bunun tam tersi söz konusu olmuş ve hoyratça harcanması yoluna gidilmiştir . Burada da özgürlüğünü tadamayan, yaşanamayan gerçek anlamda sevda tanımının tutsaklığına tanıklık ediyoruz .
Sevgili Ulvi Koçu, düzgün ve sağlam anlam ve anlatımı ile bu güzel çalışmanızı kutluyorum , sevgilerimle ...
Canım ciğerim kutlarım sizi güzel bir eser sizin yazdıklarınız duygu değil somutluğun ta kendisi
kaptalizm ve sermaye azgın ağız salyaları her yana akmakta güzel gençlerimizi yöz kültürle zehirlemekteler hiç biri bir klasik okumuyor hiç biri materyalizmi okumuyor hiç biri emeğin sömürüldüğünü fark bile değil görmüyor bu düzenin bitmişliğini ve pisliğini çoğu lünpen çoğu çıkarcı olmuş rant ve menfaatler peşinde anne ve babasını sömürüyör bu rezil yaşam umrundamı?Hele emekçiler güçlensin o kızıl ve güzel yarınlar gelsin
bugünün sınıf hainleri o gün bir utansın dünyamız özgür sevdamız gül bahçelerine dönüşür ha sabır merak etme zaman gerek teori ve pratik birazda emek yaşasın kardeşlik
saygılarımla
güzel, akıcı duygusal bir dil... tebrik ederim.
Yaşın 21 olduğuna inanamadım, Düşüncelerin büyük, olgunlaşmış, gerçekleri gören, yazan bir genç seni kutlarım .
SİZİN GİBİ GENÇLERİ GÖRDÜKÇE ONUR DUYUYORUM
İLGİLİ ALAKALI GERÇEKÇİ
TEŞEKKÜR EDERİM SANA
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta