Tutsak Şiiri - Sevilay Saban

Beni ilk öptüğün an ağlamak istedim
Bu benim ilk gerçek öpücüğümdü
O dudaklar yavaş yavaş dudaklarıma
Yaklaşıyor yaklaşıyordu
Allah'tan bir sandalyede oturuyordum
Karşılık bile verememiştim
Bilmiyorum, hatırlamıyorum bile
Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki
Öleceğim sandım
Benim için bu öpücük herşeydi
Artık ben senindim
Kıyafetlerim, saçlarım değişti önce
Sonra yürüyüşüm, konuşmam değişti
Hepsi senin içindi
Bak bir öpücük ile neleri becerdin
Beni benden çıkardın
Kişiliğim değişti, psikolojim bozuldu
Asi kıskanç bir bayan oldum
Seni senden çok sevdiğim
Seni kendimden çok sevdiğim için
Artık ben ben değildim
Sana birinin bakışı beni öldürüyor
Senin ise bunlar hoşuna gidiyor
Tabii ya paylaşılamayan erkek
Ne mutlu sana, istediğin herşeyi yapan
Gözlerinin büyüsüne kapılan ben
Bir uçurumun dibindeyim
Kendimi tanıyamıyorum, bir çıkar yol arıyorum
Bulamıyorum, o çağırıyor ben gidiyorum
O istiyor ben yapıyorum
Ben artık yaşamayan bir robotum
Pilim yettikçe ben onunum