Bu son kalem oynatışım.
Sıradan bir vedalaşmaymış gibi,
Bakılmamalı kalemin,
Kağıtla son defa öpüşmesi,
Sonsuzluğa uçuştur yüreğimden,
Akıp giderken, zordur ayrılıklar.
Kavuşmalar gibi engebeli yolların,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta