Tut ki sözcükler yetmedi,
Bu ne menem bir gidiştir.
Tut ki 'ağlamak kârım oldu.'
Bu ne çıplak kalmaktır
ortasında, dağılan sisin.
Tut ki tükendi sözcükler,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
harfler çıplak ve kör se..ve kelimeler can bulmak için yanmaktadırlar o zaman.. o zaman ki dizilir yüreğin yaşları sesiz bi lisan üzre....
tut ki sözcükler yetmedi
işte böyle dedirtir yüreğin isyanı ..
içe işleyen mısralar
kaleminize sağlık
'' bu hangi dilde anlatmaktır zulmü '' haddini aşan ağlamalara dur demeliyiz , hayat bize dur demeden :))) yüreğine sağlık..:))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta