“Unut” dediklerini gizledim kalbimde,
Çalınan yılların izini
Bakışlarında buldum.
Kader sandığım şey
Meğer yarım kalmış bir cümleymiş,
Sen dokundun
Ve ben tamamladım.
Dünyanın bütün yükünü yazsalar payıma,
Yollarımı bir bir kapatsalar,
Dostla düşman aynı dilden konuşsa bile
Yine de senden vazgeçmem.
Çünkü ben korkuyla değil,
Aşkla yürürüm ateşe.
Yeter ki sen tut ellerimden,
Düşerken değil
Yanarken bile
Kayıt Tarihi : 23.12.2025 02:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, geçmişin yaralarını inkâr etmeden sevgiyle iyileşmeyi anlatıyor. Kader sandığımız acıların aslında eksik kalmış cümleler olduğunu ve gerçek bir dokunuşla tamamlanabildiğini söylüyor. Sevgi burada bir sığınak değil, bilinçli bir cesaret: her şeye rağmen vazgeçmemek, korkuyla değil aşkla ateşe yürümek. En güçlü yanı da şu mesajı vermesi: Gerçek bağ, düşerken değil yanarken el tutabilmektir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!