Ben bu hayatta ayakta durmakta güçlük çekiyorum
Bir dayanağım bir desteğim olmadan yürüyemem biliyorum
Bir bavul umutla gelmiştim sana bir avuç gözyaşıyla dönüyorum
Tut elimi gitme de geç olmadan çünkü gidiyorum
Tut elimi başım dönüyor
Tut elimi geç olmadan düşersem kalkamam biliyorum
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta