Tut(a)madım Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Tut(a)madım

Avuçlarımda bir eksiklik var,
seninle hiç dolmamış,
ama hep senin için boş kalmış…

Dokunamadım sana.
Ne ellerini tuttum,
ne omzunda sustum.
Ama her gece,
hayalimde parmak uçlarımı senin tenine sakladım.

Seni düşlemekle seni sevmek arasında
ince bir çizgi vardı —
ben o çizgide yürüdüm yalınayak,
kanaya kanaya.

Seninle hiç yürümemiş bir yolun
yorgunuyum şimdi.
Adımlarım yokluğuna alıştı,
ellerim sana tutunmadan titremeyi öğrendi.

Beni hiç sevmedin.
Ama ben,
sana bir kere bile dokunamadan —
bin kez sarıldım sana.

Ve en acısı ne biliyor musun?
Senin teninde hiç yerim olmadı…
ama ben,
senin boşluğunda kayboldum.