Güçlüyüm;
Ararat’ı un edecek ateş var bende dersin,
Yok güzelim yok,
Sen ölüm tepeciklerini öğütebilir misin?
Çok baharlar gördüm,
Çok kışlar, çok aşklar geçirdim, fırtınalar dersin,
Sen ölümün baharını görebilir misin?
Afrodit’i çatlatan güzelliğim var dersin,
Dağlar ölçüsünce pulların,
Şöminelerini başkalarının tutuşturduğu villalarım var dersin,
Sen mezar böcülerine söz geçirebilir misin?
Böyledir insanoğlu akıllım,
Çivi çakar şu anasını sattığımın dünyasında yaşarken
Yaşadığı baharlara sevinir,
Yün eğirir teşyilerde, kuzu doğurtur, köpek besler,
Kız kızan büyütür, buğday başakları yolar,
Bazlama yapar...
Elini sıcaktan soğuğa sokmaksızın yaşar gider bazıları.
Yaşamın ötesinde,
Ölüm dalgasını geçer,
Kedi fare oynar birileriyle.
Düşünebiliyor musun
mezar böcülerine ziyafet olacağını?
Kayıt Tarihi : 12.10.2008 21:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!