Turuncu Şiiri - Gülce Kul

Akıl kalbin hakkından gelmiyor artık,
Biz gereğinden fazla kulaç attık,
Bugün yolun en sonuna vardık,
Sanki denizde boğuldum, battım.

İçimi böyle dökerim bilirsin,
Nasıl işliyor aşkın matematiği delirirsin,
Belki seni sana anlatsam gerilirsin,
Neden böyle yaptın, bilmiyorsun viraneyim.

Önüme ördüğün koskoca duvarlar sana fısıldasın,
Benim gibi ağlamaktan sesin kısılmasın,
Kalbimi parçaladın, senin kalbin hiç kırılmasın,
Ben yokluğunda yastığıma bile sarılmadım.