Çiçek gibiydi sana olan sözler
Diller lal olunca anlayacaksın
Ne kadar önemliymiş konuşmak
Seni duyan olmayınca anlayacaksın
öyle bir şeydir ki taktıkça yakar
Uslanmaz yaşadıkça kanatır ayrılık
Sinsice yakalar bazen de yıkar
Her gönüle girer zalım ayrılık
Dünyada eşi benzeri yoktur
Ne sevda kaldı içimde, ne de sancı.
Kalem bile usandı kâğıttan.
Her cümlesi seni yazardı.
Gelme artık, barıştık biz hüzünle.
Aşka yandım, köz gibi oldum.
Bir çocuk gördüm:
Yüreği cebinde,
Gözleri geçmişte,
Umudu
Asılı kalmış pencerede.
Yağmur yağsın, arkasından dolu
En sağanak biçimde ben giderken.
Ağlayan, ağlamayan belli olmasın,
Islansın yer, gök; ben giderken.
Olur da bir gün düşersem hatırına,
Aramasın gözlerin hiç bir anıda.
Dalarsa o kara gözlerin bir gün uzaklara,
Nerede bir sevda türküsü duyarsan, beni hatırla.
Yaz ortasında donarsa senin de yüreğin,
Mızrapsın şimdi benim gönül sazıma,
Sitemim yok sana benim için üzülme,
“Gülün kaderi” dedim, bülbüle gücenmedim,
Sitemim yok sana benim için üzülme.
Sen bilmedin kıymetini sevilmenin,
Benden öte bir ben var içimde.
Onca kalabalıklar içinde,
Tüm dünyayı sırtlanmış bir ben;
Paslanmış duygular içinde.
Sarı sabır çiçekleri besleyen,
Bir yaprak dökümü gibi gelir, geçerken zaman.
Hep başa sarar,
Seni uzaklaştırır ruhundaki dünyadan.
Sabahın ilk saati gibi
Kaç yaşında olursan ol anlıyorsun işte
Bir tek annenin kalbinde tam olduğunu
Başka kimsenin kalbinde tam olamadık
Biz bir tek annemizin kalbinde tamdık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!