Türkiyeliyim Şiiri - Mustafa Karamelek

Dünyadayım, Türkiyedeyim
Bosnadayım, Suriyedeyim
Ankaradayım, İstanbuldayım
Antepteyim, Şırnaktayım
Etten ayrılan tırnaktayım
Paramparçayım ben paramparça.

Her şehidin kanındayım
Ağlayan anaların yanındayım
Kurşun yemiş gazinin canındayım
Tabutlar üstüne serilen albayraktayım
Ateş düşmüş ocaklardayım
Paramparçayım ben paramparça.

Göçmenim, mülteciyim
Sığınmacıyım, kaçağım
Aç kalanım, susuz ölenim
Dövülenim, hor görülenim
Elleri kolları kökten kesilenim
Paramparçayım ben paramparça.

Verimsiz toprağım
Kurumuş yaprağım
El uzatmıyor taptığım
Köylüyüm, elleri nasırlıyım
Üstü açık, altı hasırlıyım
Paramparçayım ben paramparça.

Unutturdular toyu düğünü.
Çözdürmediler gitti bu düğümü
Halden hallere düşürdüler
Ferhat’tan betere döndürdüler
Yangınlarımı yaşımla söndürdüler
Paramparçayım ben paramparça.

Sıka sıka ağızda diş kalmadı
Vura vura çürüdü diz kalmadı
At ite karıştı yolda iz kalmadı
Dağıttılar birliğimizi biz kalmadı
Ar namus unutuldu yüz kalmadı
Paramparçayım ben paramparça.

Umutlarım yaşama hevesim
Günlerim tükeniyor birer birer
Ayağımın altında kayıyor yer
Boşa gidiyor emek, boşa akıyor ter
Buharlaşan buz gibiyim
Paramparçayım bugün paramparça…