Türkiye Destsnı Şiiri - Mustafa Yaman 2

I. Anadolu’nun Doğuşu
.............................................

Ankara – Kurtların uluduğu bozkır, özgürlüğün kalbi; ateşten doğan cumhuriyetin adı.
İstanbul – İki denizin tacı, bin çağın sultanı, ezelden ebediyete köprü kuran şehir.
İzmir – Güneşin kızıdır o, rüzgârın alnında özgürlük dalgalanır.
Bursa – Yeşilin destanı, Osman’ın duası, devletin beşiğinde rüya gören taşlar.
Konya – Mevlevî dönerken gök susar; toprak ilahiye döner.
Eskişehir – Gençliğin şehri, çeliğin ateşiyle bilenmiş akıl.
Sakarya – Nehrin adı destan, savaşın adı zafer.
Çanakkale – Şehitlerin kanından doğmuş bir bayraktır denizin üstünde.

II. Batının Rüzgârı

Balıkesir – Rüzgârlar burada yiğitçe eser, Kazdağı’nın gölgesinde efsaneler uyur.
Manisa – Spil’in eteğinde mor menekşeler, şehzadelerin fısıltısı.
Aydın – Efelerin gölgesinde güneş bile eğilir saygıyla.
Muğla – Kıyılarında maviyle yeşil barış imzalar.
Denizli – Horozun ötüşüyle uyanır dağlar, pamuktan beyaz bir umutla.
Uşak – Derin vadilerde tarih yankılanır, ilk direnişin kıvılcımı.
Kütahya – Çiniyle süslenmiş bir dua gibidir burası, sabırla pişmiş toprak.
Afyonkarahisar – Kalenin gölgesinde, zaferin taşına kazınmış isimler durur.

III. İç Anadolu’nun Kalbi

Çankırı – Tuzun kalbi, yarenler diyarı,taşında sabır, insanında mertlik yoğruludur.
Kayseri – Erciyes’in doruğunda çelik yürekli tüccarların yurdu.
Sivas – Söz burada devlet olur; bir milletin imzası atılır tarihe.
Yozgat – Boz toprakta direnen yürek, türküyle yoğrulmuş vefa.
Kırşehir – Ahi Evran’ın nefesiyle dürüstlüğün kapısı aralanır.
Nevşehir – Taşın kalbi oyulmuş, gökyüzüne açılan kapıdır Kapadokya.
Niğde – Aladağ’ın çocukları serttir, ama yürekleri saf su gibi.
Aksaray – Tuz gölü sessizdir ama tarih konuşur orada.
Karaman – Türkçenin kalemidir, kelimelerin beşiği.
Kırıkkale – Barutun kokusu bile onurla taşır toprağını.

IV. Kuzeyin Dağları, Karadeniz’in Yüreği

Trabzon – Dalga kadar hırçın, dua kadar derindir.
Rize – Çayın deminde sabır, yağmurda bereket saklıdır.
Artvin – Kartalların kanat vurduğu yeşil bir kaledir.
Giresun – Fındık kokusuna karışır denizin tuzu, yiğitlerin hatırası.
Ordu – Denizle orman el ele verir, sessizce söyler kahramanlığın adını.
Samsun – 19 Mayıs sabahıdır, yeniden doğuşun şehri.
Sinop – Güneşin kuzeydeki sığınağı, denizle dost bir taş kent.
Kastamonu – Şapka devriminin alnı açık insanlarıyla yiğitçe durur.
Bartın – Irmaklar bile türkü söyler burada.
Zonguldak – Kara elmasın kalbinde alın teriyle yanan meşale.
Düzce – Yeni doğmuş bir umut gibi taze, dirilişin sembolü.
Bolu – Dağlar dumanlı, göller masal anlatır her sabah.
Karabük – Demirin rüyası, fabrikanın kalbinde yürek gibi atar.
Çorum – Hititlerin fısıltısı taşta yankılanır, leblebi kadar kadimdir.
Amasya – Elma bahçelerinde tarih kokar sabahlar.
Tokat – Şehzadelerin aynası, Yeşilırmak’ın nazlı gülü.

V. Doğunun Ateşi

Erzurum – Soğukta bile yanan iman ateşi, dadaşların vatanı.
Erzincan – Dağlar kadar vakur, Fırat kadar gür.
Kars – Karın altında saklı destan, göğsünde Sarıkamış’ın yası.
Ardahan – Hudut taşında bekleyen sabır, sınırın şeref nöbeti.
Iğdır – Ağrı Dağı’na bakan sessiz bir dua gibidir.
Ağrı – Zirvede Tanrı’nın nefesi dolaşır.
Van – Gölün mavisinde kadim Urartu yankılanır.
Bitlis – Sert kayalarda inanç kök salmıştır.
Muş – Ovada sarı başaklar, geçmişin gizli ağıtlarını fısıldar.
Bingöl – Yedi göl, yedi renk, yedi umut taşır.
Tunceli (Dersim) – Dağların direnişi, özgür ruhun şehri.
Elazığ – Harput’un sesinde ezgiler, asaletle karışır.
Malatya – Kayısının kokusunda güneş doğar.

VI. Güneydoğu’nun Yüreği

Diyarbakır – Kara taş surlarda bin yılın tarihi yazılıdır.
Şanlıurfa – Peygamberlerin nefesiyle yoğrulmuş toprak.
Mardin – Taş evlerin diliyle konuşur gökyüzü.
Batman – Petrol kadar siyah ama umut kadar parlak bir hikâye.
Siirt – Sıcak rüzgârda yumuşak bir dua gibi akar hayat.
Şırnak – Cudi’nin eteklerinde direniş yankılanır.
Gaziantep – Antep savunmasının ruhu hâlâ her nefeste yaşar.
Adıyaman – Nemrut’un bakışında zaman taş kesilmiştir.
Kilis – Hudutta kardeşliğin kapısı.

VII. Akdeniz’in Işığı

Antalya – Güneşin başkenti, denizin gülüşü.
Mersin – Limon kokusuyla büyüyen deniz çocukları.
Adana – Ateşin içinden doğmuş yiğitlerin memleketi.
Hatay – Uygarlıkların kardeş sofrası, barışın sancağı.
Kahramanmaraş – Kurtuluşun kahramanı, şiirin sığınağı.
Osmaniye – Torosların eteklerinde vakur bir çınar.

VIII. Marmara’nın Tacı

Tekirdağ – Şarabın ve rüzgârın dostu, denizin mavi türküsü.
Edirne – Selimiye’nin kubbesinde dua gibi yükselir ihtişam.
Kırklareli – Trakya’nın serin sabahı, özgürlükle yoğrulmuş toprak.
Yalova – “Yoruldum” diyen Ata’ya huzur veren sahil.
Bilecik – Osmanlı’nın ilk nefesi, tarih burada doğar.

IX. Ebedî Yemin

Seksen bir taş, tek bir beden,
Her biri bir yemin: “Vatan bölünmez!”
Dağlar, ovalar, şehirler ve denizler
Bir bayrakta buluşur —
Türk’ün Destanı budur!