Henüz mesaisi bile bitmemiş bir sevda yaşarken yüreği, bakmaya kıyamıyordu yabancı gözlere. Yalan yalnış ne varsa hep onu buluyordu, hep onunla yaşıyordu 2. ve 3. şahıslar
ve bundan da haberi olmuyordu.
Mutlu olduğu her an ' ya biterse? ' diyordu.
' ya biterse? '
Hep kendi konuşuyor hep kendi cevaplıyordu ve her defasında haykırdığı kadar susuyordu. İçine akıtıyordu çığlıklarını.
İnsan hep haklı çıkarmıydı?
Hep çoğul yaşıyordu, hep coğul. Ah bir 'tekil' olabilseydi. Hep 'biz' yada 'siz' oluyordu hayatında.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
kaleminize sağlık...........başarılar.........
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta