Türk Bodun Şiiri - Mücahit Kurnaz

Diril, ey ilim; diril, ey Türk bodun han
Söz verip sözünü tutan er, insana can katan şan.
Gökte kut, yerde töre; yürekte yemin ve iman
Atlan, atların nefesiyle uyan, uyan!
𐱅𐰇𐰼𐰜 𐰉𐰆𐰑𐰣

𐰓𐰃𐰼𐰠, 𐰀𐰘 𐰃𐰠𐰢; 𐰓𐰃𐰼𐰠, 𐰀𐰘 𐱅𐰇𐰼𐰜 𐰉𐰆𐰑𐰣 𐰴𐰀𐰣
𐰾𐰇𐰔 𐰋𐰀𐰼𐰃𐰯 𐰾𐰇𐰔𐰤𐰇 𐱃𐰆𐱃𐰀𐰣 𐰀𐰼, 𐰃𐰤𐰽𐰀𐰣𐰀 𐰲𐰀𐰣 𐰴𐰀𐱃𐰣 𐱁𐰀𐰣.
𐰏𐰜𐱅𐰀 𐰸𐰆𐱃, 𐰘𐰀𐰼𐰓𐰀 𐱅𐰇𐰼𐰀; 𐰘𐰇𐰼𐰀𐰚𐱅𐰀 𐰘𐰀𐰢𐰃𐰤 𐰋𐰀 𐰃𐰢𐰀𐰣
𐰀𐱃𐰞𐰀𐰣, 𐰀𐱃𐰞𐰀𐰺𐰃𐰣 𐰤𐰀𐰯𐰾𐰃𐰘𐰠𐰀 𐰆𐰖𐰀𐰣, 𐰆𐰖𐰀𐰣!

Gök gölgesinde otağım, zaman zaman,
Toy kurulur, kopuz titrer, dolar meydan,
Alp çıkar, bey-beg yürür, yankı şahan,
Kılıçta ışık, ad verilir: Oğuz Han..
𐰏𐰜 𐰏𐰇𐰠𐰏𐰀𐰾𐰃𐰦𐰀 𐰆𐱃𐰀𐰍𐰃𐰢, 𐰔𐰀𐰢𐰣 𐰔𐰀𐰢𐰣,
𐱃𐰆𐰖 𐰸𐰆𐰺𐰞𐰺, 𐰸𐰆𐰯𐰔 𐱅𐰃𐱅𐰼𐰀𐰼, 𐰑𐰆𐰞𐰀𐰺 𐰢𐰀𐰘𐰑𐰀𐰣,
𐰀𐰞𐰯 𐰲𐰶𐰀𐰺, 𐰋𐰀𐰘-𐰋𐰀𐰏 𐰘𐰇𐰼𐰼, 𐰖𐰀𐰣𐰶𐰃 𐱁𐰀𐰴𐰣,
𐰶𐰃𐰞𐰲𐱃𐰀 𐰃𐱁𐰶, 𐰀𐰑 𐰋𐰀𐰼𐰃𐰠𐰼: 𐰆𐰍𐰔 𐰴𐰀𐰣..

Kara gün çökse de sönmez bu yurt,
Yay gerilir, ok uçar; iz düşer kurt;
Oba boyu yoldaş olur, gönüller yurt,
Yerle gök tanıktır: Birleş, ey yurt!

𐰴𐰀𐰺𐰀 𐰏𐰇𐰤 𐰲𐰜𐰾𐰀 𐰓𐰀 𐰾𐰇𐰤𐰢𐰀𐰔 𐰉𐰆 𐰖𐰆𐰺𐱃,
𐰖𐰀𐰖 𐰏𐰀𐰼𐰃𐰠𐰼, 𐰸 𐰆𐰲𐰀𐰺; 𐰃𐰔 𐰓𐰇𐱁𐰀𐰼 𐰸𐰆𐰺𐱃;
𐰆𐰉𐰀 𐰉𐰆𐰖𐰆 𐰖𐰆𐰡𐰀𐱁 𐰆𐰞𐰺, 𐰏𐰇𐰤𐰠𐰠𐰀𐰼 𐰖𐰆𐰺𐱃,
𐰘𐰀𐰼𐰠𐰀 𐰏𐰜 𐱃𐰀𐰣𐰶𐱃𐰃𐰺: 𐰋𐰃𐰼𐰠𐰀𐱁, 𐰀𐰘 𐰖𐰆𐰺𐱃!

Er olan sözünden dönmez, namına kan,
Kardeş kardeşe siper, gelin oğula can,
Toyda barış, seferde mızrak uyan,
Şan, alın teridir; alın teri de iman.
𐰀𐰼 𐰆𐰞𐰀𐰣 𐰾𐰇𐰔𐰦𐰀𐰤 𐰓𐰇𐰤𐰢𐰀𐰔, 𐰣𐰀𐰢𐰃𐰣𐰀 𐰴𐰀𐰣,
𐰴𐰀𐰺𐰓𐰀𐱁 𐰴𐰀𐰺𐰓𐰀𐱁𐰀 𐰾𐰃𐰯𐰀𐰼, 𐰏𐰀𐰠𐰃𐰤 𐰆𐰍𐰞𐰀 𐰲𐰀𐰣,
𐱃𐰆𐰖𐰑𐰀 𐰉𐰀𐰺𐰃𐱁, 𐰾𐰀𐰯𐰼𐰓𐰀 𐰢𐰃𐰔𐰺𐰀𐰴 𐰆𐰖𐰀𐰣,
𐱁𐰀𐰣, 𐰀𐰞𐰃𐰣 𐱅𐰀𐰼𐰃𐰓𐰼; 𐰀𐰞𐰃𐰣 𐱅𐰀𐰼𐰃 𐰓𐰀 𐰃𐰢𐰀𐰣.

At kişner, dağlar iner; yel olur an,
Baş eğmez yüreğe yük olan ferman;
Bey adaletle beydir; zulme meydan
Yok! Töre tuttuğu gibi tutar zaman.
𐰀𐱃 𐰚𐰃𐱁𐰤𐰀𐰼, 𐰑𐰀𐰍𐰞𐰀𐰺 𐰃𐰤𐰀𐰼; 𐰘𐰀𐰠 𐰆𐰞𐰺 𐰀𐰣,
𐰉𐰀𐱁 𐰀𐰏𐰢𐰀𐰔 𐰘𐰇𐰼𐰀𐰏𐰀 𐰘𐰜 𐰆𐰞𐰀𐰣 𐰯𐰀𐰼𐰢𐰀𐰣;
𐰋𐰀𐰘 𐰀𐰑𐰞𐱅𐰠𐰀 𐰋𐰀𐰘𐰓𐰃𐰼; 𐰔𐰆𐰞𐰢𐰀 𐰢𐰀𐰘𐰑𐰀𐰣
𐰖𐰸! 𐱅𐰇𐰼𐰀 𐱃𐰆𐱃𐱃𐰆𐰍𐰆 𐰏𐰃𐰋𐰃 𐱃𐰆𐱃𐰀𐰺 𐰔𐰀𐰢𐰣.

Otağda ateş, ateşte hatıra: il,
Boy boy dizilir; dirilir ortak dil;
Dede Korkut’tan kalma bir yemin: Bil—
Söz adamın kalesidir, sözsüz kalma, bil!
𐰆𐱃𐰀𐰍𐰑𐰀 𐰀𐱃𐱁, 𐰀𐱃𐱁𐱅𐰀 𐰴𐰀𐱃𐰃𐰺𐰀: 𐰃𐰠,
𐰉𐰆𐰖 𐰉𐰆𐰖 𐰓𐰃𐰔𐰠𐰼; 𐰓𐰃𐰼𐰠𐰼 𐰆𐰺𐱃𐰀𐰴 𐰓𐰃𐰠;
𐰓𐰀𐰓𐰀 𐰸𐰆𐰺𐰸𐰆𐱃’𐱃𐰀𐰣 𐰴𐰀𐰞𐰢𐰀 𐰋𐰃𐰼 𐰘𐰀𐰢𐰃𐰤: 𐰋𐰃𐰠—
𐰾𐰇𐰔 𐰀𐰑𐰢𐰃𐰣 𐰴𐰀𐰠𐰾𐰃𐰓𐰼, 𐰾𐰇𐰔𐰾𐰇𐰔 𐰴𐰀𐰞𐰢𐰀, 𐰋𐰃𐰠!

Köprü kurar gönüller, misafire yer,
Bir tas kımız, bir tas su; bereket iner;
Ganimet şan değildir; şan, emek ve ter,
Kılıç kadar merhamet de erke değer.
𐰚𐰇𐰯𐰼𐰇 𐰸𐰆𐰺𐰀𐰺 𐰏𐰇𐰤𐰠𐰠𐰀𐰼, 𐰢𐰃𐰾𐰀𐰯𐰃𐰼𐰀 𐰘𐰀𐰼,
𐰋𐰃𐰼 𐱃𐰀𐰽 𐰶𐰃𐰢𐰔, 𐰋𐰃𐰼 𐱃𐰀𐰽 𐰽𐰆; 𐰋𐰀𐰼𐰚𐱅 𐰃𐰤𐰀𐰼;
𐰍𐰀𐰤𐰃𐰢𐰀𐱅 𐱁𐰀𐰣 𐰓𐰀𐰏𐰃𐰡𐰼; 𐱁𐰀𐰣, 𐰀𐰢𐰚 𐰋𐰀 𐱅𐰀𐰼,
𐰶𐰃𐰞𐰲 𐰴𐰀𐰑𐰺 𐰢𐰀𐰼𐰴𐰀𐰢𐱅 𐰓𐰀 𐰀𐰼𐰚𐰀 𐰓𐰀𐰏𐰼.

Yol uzun, akıbet kısa; dönmeden dön,
Kara ile akı ayır; kalbine dön;
Kut gökten iner mi? İnmezse sen dön—
Adalete, akla, ilme, töreye dön!
𐰖𐰆𐰞 𐰆𐰔𐰣, 𐰀𐰴𐰃𐰉𐰀𐱅 𐰶𐰃𐰽𐰀; 𐰓𐰇𐰤𐰢𐰀𐰓𐰤 𐰓𐰇𐰤,
𐰴𐰀𐰺𐰀 𐰃𐰠𐰀 𐰀𐰴𐰃 𐰀𐰖𐰃𐰺; 𐰴𐰀𐰞𐰋𐰃𐰤𐰀 𐰓𐰇𐰤;
𐰸𐰆𐱃 𐰏𐰜𐱅𐰀𐰤 𐰃𐰤𐰀𐰼 𐰢𐰃? 𐰃𐰤𐰢𐰀𐰔𐰾𐰀 𐰾𐰀𐰤 𐰓𐰇𐰤—
𐰀𐰑𐰞𐱅𐰀, 𐰀𐰴𐰞𐰀, 𐰃𐰠𐰢𐰀, 𐱅𐰇𐰼𐰀𐰘𐰀 𐰓𐰇𐰤!

Yaradan şahidimiz, gök kubbemiz, yer;
At üstünde büyür yürek, büyür er;
Yurt düşerse dil düşer, dil düşerse gider nefer..!
Söz tut, söz söyle, söz ile dirilt tarihin izi her yer.
𐰖𐰀𐰺𐰑𐰣 𐱁𐰀𐰴𐰃𐰓𐰢𐰔, 𐰏𐰜 𐰸𐰆𐰉𐰋𐰀𐰢𐰃𐰔, 𐰘𐰀𐰼;
𐰀𐱃 𐰇𐰾𐱅𐰇𐰦𐰀 𐰋𐰇𐰘𐰼 𐰘𐰇𐰼𐰀𐰚, 𐰋𐰇𐰘𐰼 𐰀𐰼;
𐰖𐰆𐰺𐱃 𐰓𐰇𐱁𐰀𐰼𐰾𐰀 𐰓𐰃𐰠 𐰓𐰇𐱁𐰀𐰼, 𐰓𐰃𐰠 𐰓𐰇𐱁𐰀𐰼𐰾𐰀 𐰏𐰃𐰓𐰀𐰼 𐰤𐰀𐰯𐰼..!
𐰾𐰇𐰔 𐱃𐰆𐱃, 𐰾𐰇𐰔 𐰾𐰇𐰘𐰠𐰀, 𐰾𐰇𐰔 𐰃𐰠𐰀 𐰓𐰃𐰼𐰡 𐱃𐰀𐰼𐰃𐰚𐰤 𐰃𐰔𐰃 𐰚𐰀𐰼 𐰘𐰀𐰼.

Mücahit Kurnaz
𐰢𐰇𐰲𐰀𐰴𐰃𐱅 𐰸𐰆𐰺𐰣𐰀𐰔