Öyle zaman zaman girme rüyama
Mehtap ol, yıldız ol, güneş ol da gel
Umutlar saçıver benim dünyama
Bahar ol, çiçek ol, rüzgâr ol da gel.
Nefesin gül kokar sevda çağında
Gözleri açık gidenin ardından
Kim bakabilir acımadan
Ölen ölür, giden gider
Savaşlar devam eder durmadan
Bitmez, bitiremez hiç kimse
İnsanlar akıllanmadan, uslanmadan
Hasretin gözlerimde saklı
Yokluğun acı veriyor bana
Resmine bakmaya doyamıyorum
Sensiz bu yerlerde duramıyorum
Biliyor musun?
Kurulup ihtişamla masaya
Yine ahkâm kesmekteler
Küfürü dolayıp diline
Rüzgâr gibi esmekteler
Küfürden abide yapıp
Diksem seni meydana
Kıyma bana ey güzelim aldatma
Sev ki beni güneş başka doğacak
Bütün dünya benim olsa ne çıkar
Gözlerinde son sabahım olacak
Hayli zaman oldu sana küstümde
Canevimden vurma beni
Tek sevdanla avunayım
Güvendiğim birtek sensin
Bırak sana tutunayım
Çekip gitti göçmen kuşlar
Parmaklıklar ardında
Bir gün bin yılda geçer
Kimi üç beş yıl yatar
Kiminin ömrü geçer
Umutlar yeşerir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!