Turgut Çört Şiirleri - Şair Turgut Çört

Geceler Zifiri karanlık çünkü,
Aydınlık sabahı özlemek için.
Bugünler yarın ile olur dünkü,
Yarınların sıhhatini gözlemek için.

Zoru görünce görürsün yolunu,

İnanma sözlerime,
Onlar sıradan konuşur..
Dön bak gözlerime,
İçim oradan konuşur..

Harflerim birleşir,

Açarsın, kaldırırsın ellerini,
Koklarsın cennetin güllerini,
Hasretle dinler döktüğün dillerini,

Bizleri Ona kavuşturma aracıdır,
Dua ibadetlerin baş tacıdır..

Arada bir çıkarım gezmeye,
Rüzgar olup esesim gelir..
Başlayınca tam bezmeye,
Hayata küsesim gelir..

Dalırım düşler alemine,

Barışsın dargın doğu ile batı,
Kavgasını bile özler zıtlıklar..
Zor olmasa bilmeyiz rahatı,
Dostluğunu gizler zıtlıklar..

Affetse günahlar sevabı,

Şöyle bir selam vereyim kelam açılsın,
Esselamünaleyküm kardeşlerim..
Yüce Allah’ın rahmeti üzerinize saçılsın,
Esselamünaleyküm kardeşlerim..

Müslümanın müslümana duası geçer,

Ey vakit neredesin?
Olur olmaz mı yerdesin,
Benim gibi mi dardasın;

Yoksa tutsak mı kaldın?
Ömrümü neden çaldın!

Şart koşarsan bakışına,
Kusurdan bir şey göremezsin..
Bahşedilen ömrün dikişine,
Faça çekersen hayat süremezsin..

Geldiğimiz günden beri,

Biz Anadolu’nun çocukları,
Hak olan yolu, ama’sız seviyoruz.
Tanımayız dağları, bucakları,
Nurlu olan kulu, ama’sız seviyoruz.

Yalanı doğrusu eksiği fazlasını,

Gerçek; kağıdın üzerine ağaç çizmekmiş,
Öğreniyorsun hayata fırçayı sürünce..
Çocukken küçük dünyana umut dizmekmiş,
Büyüyorsun doğruyu görüp sorunca..

İnsanı insan yapan Allah bir ömür biçmiş,