Sana bir masal anlatacaktım,
göğün en derin mavisine asılı,
Yıldız tozlarından örülmüş bir tül gibi,
geceyi saracaktım.
Sesim, bir nehir yatağından akacak,
yatağına dolacak,
Bir gün eğer habersizce terk edersem bu dünyayı,
Herkes bilsin ki hepinize çok kırgınım.
Gerçi kimsenin bir kabahati yok aslında ,
Ben kimseye değil insanlığıma yenildim
Benim başımı öne eğdiren yüreğimdi,
Beni Diz çöktüren merhametim,
Sonra ne mi oldu...
Sonra Sevmek de yoruldu...
Beklemekte...
Sabretmekte...
gece gibi,simsiyah kapkara Bir hüzün sardı içimizi
Yıldızlar söndü,Güneş artık Eskisi ısıtmadı,
Vakit yine senin vaktin...
Yine karanlık çöktü Bu Şehre...
Her gece olduğu gibi bu gecede
yine sen düştün aklımın ücrâlarına,
gecenin bu saatinde herkes gibi uyumam gerekirken ben gözlermi dikip tavana senin hayalini izliyorum
özlemin bir tokat gibi,çarpa çarpa kaçırıyor uykularımı.
Evet, biliyorum… Ben kaybettim.
Neden mi kaybettim?
Belki de içimdeki yangını, senin soğukluğuna teslim ettiğim için…
Belki de kalbimi avuçlarımın arasına alıp,
“İşte bu senin, al ve istediğin gibi kır,” dediğim için…
O benim ilk telaşımdı usta....
Hayata ilk değişik bakışım..
Bunca hengamenin içinde en güzel uğraşımdı...
O benim ilk Aşkımdı usta..
Aşk adına dökülen ilk damla göz yaşımdı...
Kendime ilk gelişim,
Siz hiç,
Sizi öldüren birini sevdinizmi...?
sizi her dakika darağacına sürükleyen birini...
Peki siz hiç ölüp ölüp dirildiğinizde
Tekrar öldürmesi için katilinizin peşinden gittiniz mi..?
Ben gittim...
Siz hiç,
Sizi öldüren birini sevdinizmi...?
sizi her dakika darağacına sürükleyen birini...
Peki siz hiç ölüp ölüp dirildiğinizde
Tekrar öldürmesi için katilinizin peşinden gittiniz mi..?
Ben gittim...
Derler 'ki;
''Hayat seni sevdiğinle savaştırır,
sevmediğinle seviştirir''..
Şimdi bende bir savaşın içindeyim.
Ne yazıkki sevdiğimle savaşıyorum ve ben bu savaşın bedelini çok ağır ödüyorum..
Her insanın hayatı boyunca ödediği bir bedel
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!