Tunahan Ermihan Şiirleri - Şair Tunahan ...

Bir adam,
Yürüyor sahil kenarında
Yola daha yakın
Üstüne yanından geçen arabalardan sular sıçrıyor
O aldırmıyor
Uzun boylu, kısa saçlı,

Bir vakit zaman geçmeden hazmedemiyor insan ayrılığı
Geceleri uyku kaçkını saatleri kovalayan
Acı sigara krizleri
Hatta bazen gözleri süsleyen birkaç damla hatıra kırıntısı
Aslında hepsi de bir vakit geçince zamana yenik düşüyor
Biliyorum,

Sen susmuşsun mesela
Tüm kuşlar ölmüş
Sonbaharda gökyüzü yapayalnız
Göç alan her iklim sessiz
Kırık kanatlarında kalmış
Kuş cıvıltıları hatıralarımızın

Günler geçer mazi olur yaşanan tüm anlar
Ömrün bir anında durur zaman ve tüm yaşam
Döner bakarsın ardına hesabına girişirsin mazinin
Geleceğine yön verecekken bir köşe başınsa ömrün
Korkular sarar düşülmüş mazi çukurlarından
Ellerin titrer gözlerini yumarsın tüm açık kapılara

Adım adım geliyor üzerimize her yandan gökkuşağı
Anlayana her demde mana her demde feyzi ilahi geliyor
Bir silkinsek de şöyle kendimize gelsek
Rahman ve Rahim olan Allah tövbe bekliyor

Mübarek Peygamber (Sav) hediyesi gelmiş bizlere namaz

Ağaç dallarına bağladım umudumu
Her mevsimin rüzgarında uçup gittiler
Adına yar dediğin yüreklerle
Kimisine gönüllü gitti hayallerim
Kimisinin arkasından ah etti yüreğim

Geçer gider bu karabasan günlerde
Sen yüreğini ferah tut çocuğum
Karanlıklarına güneşler doğar
Derin bir sabrın ardından
Ve sözlerin anlam kazanır
Manasız sitemlerin arasından

Ben senin bakma ihtimalinin çok zayıf olduğu
Bir pencere altından seyrediyorum odanı
Pencerendeki perden kalın ve odanı kapatacak kadar da büyük
Odanda yanan 60 wattlık ampulün ışığının
Bedenine çarpmasıyla perdede oluşan gölgenden
Tanımaya çalışıyorum

Karanlık çöküyor üzerimize sevdiğim
Gün tükenmek üzere
Son ışık huzmeleri dolarken penceremden içeri
Adını telaffuz ediyor dilim
“neredesin şimdi”
Bir viran misali bırakıyorsun beni benle bir başıma

Hazana gebe kalır geceler günler kör eder beni
Kurur hayallerim gülüşler terk eder bu aciz bedeni
Hatıralarda bir yıkım telaşı bir talan başlar ki
Kanar avuç içlerim sen gidersen çarmıhtaymışım gibi

Göçmen kuşlara ziyan gelir mevsimlerim sonbahara mahkûm kalır