Annemi özlüyorum günlerdir
İçimdeki çocuk insana çıkacak
Geçmişin alın yazısında sıkışan sevgi, anlamını yitirmiş
Oysa ne çok sevmişti yatılı okulda annesinin sıcak nefesini
Geçmiş, geçmişte tek bir leke bile bırakmıyor
“İçindeki duvarları yık yeter ki, dıştakiler kolay” der, Gorki.
“O yüzden de ayaklarımla değil, parmaklarımla yola koyuldum.” “Can Yücel”
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta