Yıl 1999, yer Taksim.
Gecenin karalığında yürüyorum bir başıma..
Adımlarım hızlı, üşüyorum,
Montuma sıkıca sarılıp, daha da hızlı ilerliyorum…
İnsanlarda karlı havada telaş içinde koşturuyor
Kimi yeni yıl alış-verişinde, kimi sevgilisiyle elele,
Kimi ise arkadaşlarıyla kuytu mekanlara doğru
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta