Alev , kan kırmızı
yollar uzaktan kıvrıla kıvrıla dert görünür
içim ürperir bir an
yağmurun sesine takılırım
saçının tellerine örgüler...
tel örgüler bulur beni
YÜREĞİNE DOKUNAN HERŞEY ÇIĞLIĞIN OLSUN
kopmayacaktım ya hayat biterse
Hep bu yolları ''sen '' diye diye yürüdüm
Sana dayandım içim çürüdü
Aklımıı sürüdüm ayaklarımı
Senin kabuğunda açmak varken
TOZ DUMAN
BU SOĞUK damlarda çiseleyen gün
Saçak saçak bakışların vurmuş körkütük bir arpacık kumrusu''
Seni gidi kuzu, Kibele nin son yavrusu
Kaldın pusularda
Bir nilüfer ol, aç sularımda
Pattlayan mayınların üzerinden gerçiyorsun
Ayaklarında nazi mezar taşlarının nın ateş sandıkları
Bahçede korkuluk ve rüzgarlar
hala aynı toprağa basıyorsun
İsrail gibi kana kan, dişe diş
Hayatın herşeyin kıstası,sen biçiyorsun
vazgeç, vazgeçmekten
bak pınarlar kuruyor ejderhanın ateşinden
ejderha ejderha olsa ne yazar
kurtulamaz masalların pençesinden
yanar yanar kül olur bir gün
oysa binlerce hayat buluyor
kırdığın buzlu camların üzerine basa basa git
bana dokunma
açılmamış kapılar bırak, kilitli kalsın
güven bu kapıdan hiç girmedi
sen hiç olmadın ve yaşanmadın
yüreğinin izini hüznüne kat öyle git
bir düğüm boğazımda
hayat beni sıkıyor
sınamayacağım sınatmayacağım derken
ölüm notlar tutuyor
her bir hata yalnızlığa
yeni bir prim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!