Tülay Bilgin Şiirleri - Şair Tülay Bilgin

Akrebin savaşı

Yel kovanla, akrebin,
Arasına sıkışmış zaman,
Sanki durdu mekân.
Güneş üzerime doğdu,

Dünya/ya bir iz bırak, insanlar görebilsin

Öyle adım at ki, ardından insanlar yetişe bilsin

Öyle yaşa ki; seni sevip/ bu iz bizim, diye bilsin.

Ne! Yapayım felek.


Anlayamadım, hayat bir dilek.

Çıkartın köklerimi topraktan.
Baltalayın dallarımı.
Kalanları, yakın ateşte.
Odunum, görüntüde.

Yeşermez yapraklarım.

Tomurcuk tomurcuk aç.
Aç güller gibi.
Güneş gibi aydınlık olsun yüzün.
Işıl,ışıl gözlerin.
Yumuk,yumuk ellerin.
Rüzgarda tellenen saçların.

İsmim- gelir ay/ın halinden
Tül çekmiş cemalinden

Ayın akseder hüzün perdesinden
Ayın aşk halinden

Bu gün Ay kürey-le, top oynamak
Saman yolunda, koşup, yorulmak
Kutup yıldızın-dan, uçurtma, uçurmak
satrn’de, paten, yapmak istiyorum

Gecelere, yelken açmak

Bam telinden
çıkan ses vuruktur
biraz da buruktur

yüreğin tozlu yolları
çukur çukurdur

Sanki kıyamet yeriydi
Kim bilir kimler geldi
İmtihan yeriydi
Biri yitti
Kızdım!
Döndü;

Aşk duvarcısı

Bir aşk bir harç

Bir harç bir sıva