Oy..ne kadar doldurmuşum
Verdi, verdi; tükenmiyor..
Her şeyimi bildirmişim
Serdi, serdi; tükenmiyor..
Hazan görmüş bağ bu muydu
Beni aldı, Onu koydu
Duygularım kanat yaydı
Derdi, derdi; tükenmiyor...
Takılmıyor bir eleğe
Yüzü tebessüm feleğe
Pireden küçük deliğe
Girdi, girdi; tükenmiyor..
Yalnızlık kapı ülfete
Dost gelirmiş o sohbete
Teslim oldu muhabbete
Durdu, durdu; tükenmiyor.
Ağzı açmadı bıçaklar
Buzda açtı ak çiçekler
Bu Sentezi ne gerçekler
Gördü, gördü; ; tükenmiyor..
Kayıt Tarihi : 25.9.2014 11:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!