Yüreğin, bir kuyudan da kör ey mihman!
Aç gözünü ve bir bak!
Korkum ayaklarıma dolanıyor
Ve kokum küflenmiş yalnızlıktan.
Cılız bir ışıkla tutunuyorum
hayata…
Daha da fenası,
Gözünde tütmeyeceğimi biliyorum;
Bu yüzden ya toparlan,
Ya da sar kalbine kefeni…
Bilirim ki bu kez,
Kör gözüne takılırsam
ölümüne dağılacak dünyam
Onca çile,onca sabır
Direnmeli tükenen umutlara
Ve gömülüp yok olmamalı
Lehimize işleyen zaman
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta