Tükenen hayat Şiiri - Yaşar Kopuz

Anılar öyle bir kor ki,
Öyle bir yakıyor ki bağrımı,
Her ne yana baksam gözlerin,
Sesin se kulaklarımda hep,
Öyle derinden çınlıyor ki,
Sen kokuyor her yer,
Saçların uçuşuyor rüzgarda,
Rüzgar bile sen kokuyor o anlarda,
Hep sen yürüyorsun sanki önümden,
Sanki hep ellerim sarıyor belini,
Uzanıp elini tutuyor elim,
Sıcaklığın bile geçiyor o an,
Birden soğuyorum sonra,
Bitiyor o serap,
Acı veriyor sensizlik,
Buram buram terliyorum,
Yokluğun yakıyor içimi,
Tükeniyorum.