Tükendim azar azar şiir Şiiri - Leylaa E ...

🕊️ TÜKENDİM AZAR AZAR 🕊️

Dinmedi gözlerimin yaşı,
Gelen vurdu, giden vurdu,
Gecemle gündüzümü karıştırdılar,
Doğduğumdan beri hiç acımadılar bana.
Çaresiz bir başıma bıraktılar,
Ne hâlimi sordular, ne gözlerimdeki kaderi.
Onca kalabalık içinde yalnız koydular,
Ne yaptım size, ey vicdansız elleri?

Çocukluğumu mahvettiler,
Gençliğimi çürüttüler,
Emeğimi, ekmeğimi zehire çevirdiler,
Kalbimi parça parça böldüler.
Bir ben mi fazlaydım bu yalan dünyaya?
Gözyaşım katık oldu aşıma,
Hiç sığamadım kimsenin yanına,
Canım yanıyor, varmayın üstüme artık.

Susuyorum… ama ciğerimin ateşiyle dünya yanar,
Her kahrı içime doldurdum, nereye kadar?
Meğer ne çok faydalanmışlar saf niyetimden,
Tükendim… azar azar tükendim, bitsin çilem.
Çok mu şey istedim sizden?
Benim sevdiğim gibi sevin istedim,
Sırtınızı dönmeyin, anlamanızı bekledim,
Aç kalayım razıydım, yeter ki bu kadar ağlamasaydım.

Üç günlük dünyada ömrümü ziyan ettiniz,
Ne istediniz, neydi benimle derdiniz?
Sanki hepiniz anlaşmalıydınız,
Sevinçlerimi hüzne çevirdiniz.

Bazen diyorum ki… keşke anam beni doğurmasaydı,
Yaşattıklarınız çok zoruma gidiyor.
Rabbim’e sığınıyorum —
Muhtaç etmesin beni merhametsiz kullarına.
Bir gün bu dünyadan göçüp gideceğim,
Bir mektup bırakacağım ardımda,
“Gülmedim” diye yazacağım, “ama sabrettim.”
Rabbim şahidim olsun;
Bu dünyam ağladı, ahiretim gülsün diye… 🌙

Yeter artık,
Kırılmış kalbimin sesini duysun sema,
Ağlayan gönlümün şahidi olsun Mevla.
Ben sustum, Rabbim biliyor her yarayı,
Her gözyaşımda O’na dökülen bir duadır aslında.
Bu dünya bana gülmedi, varsın gülemesin,
Benim umudum ahiretimin baharındadır.
Ne kadar yandım, ne kadar tükendimse,
O kadar yakınım artık Rahman’a, Rahim’e…
🕊️ “Rabbim… bu kalbi taş eyleme, sabırla mühürle,
Ve bana cennetinde huzur ver ebediyen.” 🕊️