Tükendik Şiiri - Ayşe Uçar

genetiği bozulmuş mevsimlerin öfkesinde güneş
olağanüstü zamanların efkârında rüzgârlar
yıkılıyor ortalık toz ve duman içinde
yoksunluğa sürüklenirken

ölülerin daha rahat ettiği küçük ejderlerin
devleştiği bir dünya da yaşam aritmetiğinin
dengesini çözmeye çalışan aklımızın hipotezi
çalı dikeni gibi olmuş iç içe geçmiş
düğüm üstüne düğüm
olduk kördüğüm

tükendik off!!

dillerimiz lâl
zihnimizi rahatlatmanın tek yoluysa
her şeye kulağımızı tıkamak gözümüzü kapatmak
sanal alem çiftliklerinde çözüm üretmekten
geçerken

kabul edelim çakıldık yerlere
gerçeklerle yalanın ölümle yaşamanın arasında ezildik
ezildikçe ufalandık ufalandıkça ayrıştık
artık ne dostumuz belli ne düşmanımız
ne suçluyuz ne sorumlu
boşvermişliğin kitabını yazan
kalemimizin mürekkebi
kurumuş

tükendik off!!

meramımızı dinleyecek bir buluta yaslansak gök ağlayacak
sevgimizi paylaşacak bir dağ bulsak ortadan yarılacak
aşkımızı kanatlandırsak poyrazların kasırgaların tufanların
ortasında un ufak lime lime

dünya bile bize olan inancını kaybetmiş güvenmezken
biz hâlâ kuyruğumuzu dik tutup insanlık adına şiirler kitaplar
masallarla nutuklar naralar atarken
kendi zindanlarımızda

yıkılsın sema üstümüze
tükendik off!!

..............

604202511:37