Tuğşah Bilge Şiirleri - Şair Tuğşah Bilge

Bazı günler öylece oturup hiçbir şey yapmıyorum
Bazen geceleri gidiyorum taksime istiklale
Görmek istediklerimi görüyorum kimilerini es geçiyorum
Ünlülerle selamlaşıyorum sanki onları tanıyormuşum gibi
Yanımdaki kıza hava attığımı sanıyorum kendimce
O da bunun farkında ama aldırmıyor tavrıma

Saymakla bitmez ama yetmez.
Benden büyük Allah var.
Ki düşün kendi halini.
Ben ki dağları aşmam için,
onları delmeme, üzerinden
geçmeme bile gerek yok.

Selam sana mutlu yıl.
Sevgilim yok bu sefer sende.
Daha dün terk etti beni.
Halbuki onun için ölürdüm.
Yanıyordum aşkından alev alev.
O anlamadı bunu, terk etti.

Yalnızım Sevgilim. Aşka ihtiyacım çok benim. Yiyen yalnızlığımı bir tek sensin. Sende yemişsin de öyle gelmişsin. Anlaşılmasın söylediklerim. Yalınlığımdan sıyrılmışım zaten. Kompleks bir haldeyim. Hadi Çözüleyim dedim, beceremedim. Aşka aşığım ama nerede ki bende ki aşk. Yok. Aşka ihtiyacım yok benim. Her zaman olduğu gibi yalancıyım. Zamana bıraktım kendimi. Hatanın alası oldu bu gibi. Kampa girdim şimdi. İnzivaya çekildim. Dokunmuyorum kimseye, hiçbir şeye. Katkıda bulunmuyorum zamanın ilerleyişine. Gece dik, gündüz inik. Her şeye, bilinen tüm sistemlere aykırı hareket ediyorum. Şehrin göbeğinde, biçare bekliyorum. Gelen giden yok biliyorum. Zaten istemiyorum. Korkumdan ağlıyorum. Kimseye çaktırmıyorum. Para, şan ve şöhret üçlüsüne sahibim ama şu aşk denen şeyden bir gram alamadım. Anladım ki mutsuzluk böyle bir şey. Yalnız, aşka muhtaç ve korkak. Şu anki durumumu anlatacak üç şeydir bunlar işte. Yine bir kış gecesi. Yine bir yalnızlık ateşi. Tüm küfürler dilimin ucunda. Çıkmak için fırsat kolluyor. Ruhumun arınmışlığı çamura bulanıyor. Derken yine zamanın ezici üstünlüğü alkol etkisi yapıyor omuzlarımda. Aşka ihtiyacım yok benim. Yalancının tekiyim. Aramadığım yer, bakmadığım delik kalmadı. Aşkın kırıntısına rastlamadım hayatımda. Aşka ihtiyacım çok benim.

Adına şarkılar yazıldı. Ay gibi yüzünden esinlenilerek.
Gözlerindeki parıltı güneşi kıskandırır.
Çerkez kızının adına yaraşır.
Peri gibi süzülerek dolaşır.
Görenler uçuyor sanır.
Melekmiş gibi kanatlarına bakınır.

Arayıp ta bulamadığım kadın,
Bir çıksan karşıma neler yapacağım.
Mutluluğun verdiği duygusal titreşimle,
Dünyalara sahip olduğumu sanacağım.
Ölene dek mutlu olacağım.
Hiçbir zaman yazmayı beceremediğim,

Yazılacak bir sürü kitap var önümde
Yaşanacak bir hayat var masamda
Ben bunları istesem de istemesem de
Yapmak zorundayım biliyorum
Eğriler doğru olmuş birilerinin sayesinde
Yamukları düzeltseler hadi neyse de

Bağırıyorum bu millete,
İnsanlara, topluluklara,
Söylüyorum, anlatıyorum.
Dinliyorlar, seviyorlar beni.

Destekliyorlar her nefeste.

Bir şiir yazmalıyım. İçinde sadece sevgi, Aşk, iyilik, güzellik olsun. Kötü şeyler aklıma gelmesin. Bilmeyeyim savaşı, ölümü, Kini, nefreti ve de düşmanlığı. Oyun oynayan çocuklar olsun. Rüyamda gördüğüm o güzel melek Ve bir de sen sevgilim. Annem, ailem ve bir de ben Bir şiir yazmak isterdim. Dünyada hiç savaş olmadığını Tatlı pembe bir dünyayı anlatan. Olmuyor, olamazda zaten. Ama hayal kurmak güzel. Başka bir gezegene gidiyorum şimdi. Kötülükten uzak bir yere.

Sus konuşma sözler anlatamaz
Dur yazma kalemler yazamaz
Bak sadece gözlerime
Dokun yalnızca ellerime

Ciddiye al hislerimi