Sen Tuğba'nın cennetten uzanmış dalısın
Boynuma dolanmış kolların şefkatli ve zarif
Doyulmaz meyvelerin tükenmez kaynağısın
Dudakların baldan tatlı, kokun miskten latif
Neden dayanamamış sonunda anladım sanki
Adem yemiş elmayı, Hakk'ın rızasın almadan
Senin al yanakların öyle tatlı ve güzel ki
Günah da olsa bin kez yerim o yasak elmadan
Sen ağlama bir tanem kem gözler bize baksa da
Süzülmesin yaşlar pembe yanaklarının çizgilerinden
Göz yaşının tuzuyla yanakların eriyip aksa da
Ben yine yerim o en tatlı elma şekerinden
Kayıt Tarihi : 23.2.2014 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!