Buralarda
Saplanıp kaldık
Alnımıza vuran ışıkla tavlandık
Çelik ateşlerde gevredik
Yönsüz sokakların örsünde
Dövüldük de dövüldük
Şeklimizi kaybettik belki
Belki kendimizden geçirildik
Ama teslim olmadık
Ölmedik.
Umuttan
Toprağımızın ulu damarlarının
Ferah sesiyle sana sarılmak isteyişimiz
Senin için dört işlemlerden vaz geçmeye
Rıza gösterişimiz
Erkenden ya da gecikerek
Uzak kalışımız
Yüreğimizin köşe başındaki bengi taşlara
Tüm kaygılarımızı
Yarının şafağından az önceye bırakıyoruz
Ciğerlerimizde denklenmeden duran tüm acılardan
Arındır artık bizi…
yirmiüçekimikibinonbeş
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 23.10.2015 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yani bu topraklar bizden şikayetçi olmasa, mahşere... Düze çıksak, kendimizi ezilmiş, şekli bozulmuş, kendisinden başka bir şeye dönüşmüş hissetmesek olmaz mı?
Olur herhalde... O tuğun hakkını verecek bulunur...
Şiirlerle akşamı bulmak... Bu ara 'olmayan birikimi' sayfandan devşirmek iyi geldi, Necdet..
Kutlarım Kardeşim.. Huzurlu akşamlar, sağlıkla, esenlikle..
Belki kendimizden geçirildik
Ama teslim olmadık
Ölmedik.
Dönem dönem yaşananlar geçiyor gözümün önünden film şeridi gibi yokarıda yazılanları doğrulayan. Ve dahası.
Sonra bir bölük asker geçiyor sabah talimi yapan. Uygun adım yürüyerek:
HER ŞEY VATAN İÇİN
HER ŞEY VATAN İÇİN
diye gür sesle haykıran...
Her şey bu vatan ve insanları için... Ve acıdan arınmak hakkımız...
Kutluyorum duygularımıza tercüman olan şiirinizi öğretmenim... Nicelerine...Esenlikle...
TÜM YORUMLAR (2)