di qîrîna hezar salan de bû,
bi hestên bêkesî dihat,
di tenêtiyek mirov-qefilîde bû,
mîna hechecikên Amedê
xwe diavêt deriyê mizgefta.
Hêsrên wê ji kûrahiya dîrokê dinûzılî,
ji çavên wê xemgîniya têkçûyînê dhat xwendin,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
