Tren Garında Kalan Umut
Garın saati yine yanlış zamanı gösteriyordu o sabah.
Belki de kimsenin doğru zamanı kalmamıştı artık.
Bir kadın bekliyordu, elinde yıpranmış bir defter,
üzerinde yalnızca bir cümle yazılıydı,
Ben seni beklerken, kendimi unuttum.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta