Günler üstüme üstüme gelirken
Ankara çağırdı birden!
bir tren kucağına alıp beni
gece boyu ninni söyledi
....pencereden akıp gitti Istanbul..
..gündüz elini geceye verdi...
raylarda sitem
uyku seslerine biraktım gözlerimi
çocukluğum, gençkızlığım pencereden geçti..
ağaçlar, yıldızlar, senelerim...
tren koynunda avuttu yüreğimi
...salladı..salladı..başımı sevdi!
' yollardan uçur ' dedi,
' uçur seni inciten herşeyi '
başını koy , tıkırtılarımda
saracağım kabuğu düşmüş
suçiçeği izlerini...
ağrılarında başucunda beklemeyen
sahte sevgililerini ben kovacağım
güvercin yuvalarından!
sen gönlündeki yumurtaları sakla,
ben ısıtacağım
koltukaltlarımda...
tam senin başını koyduğun yerde
sana 'umutlar' çıkaracağım
kabukları kırmadan.
gel düşlerinin kucağına
ben götüreceğim seni.
hıçkırıkların olmayacak artık.
sıtmaların, koleraların..
zalim aşkların
toz olacak raylarımda.
hepsini kovacağım
uyu...uyu kollarımda
' sen başını bana yasla ' dedi tren
ben ana kucağı, ben huzur boşluğu
sen sadece tıkırtılarımda uyu!
tren sağaltıyor beni
ben bir fındık kabuğu, tren bir dalgalı deniz...
...sahi siz...
...trene en son ne zaman bindiniz?
24.09.2003
Ankara
(17:30)
Kayıt Tarihi : 3.10.2003 04:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
arzu öztürk
TÜM YORUMLAR (7)